Historia rodziny, która kruszy się w obliczu wielkiej straty – śmierci żony i matki.
Pogrążony w rozpaczy ojciec postanawia wrócić do jedynej aktywności, która kiedyś napędzała go do działania – gry w squasha. Ustala intensywny plan treningowy dla trzech córek, odcina się emocjonalnie i resztki energii, które trzymają go na powierzchni przekierowuje na lekcje gry.
W squasha najbardziej angażuje się Gopi, najmłodsza z dziewczynek. Zatraca się w rytmie gry, powtarzalności treningów i rywalizacji. Gra pozwala jej nie myśleć o śmierci matki, nie wspominać i nie czuć emocji, z którymi nie potrafi sobie poradzić.
Szalenie ciekawe są też w „Wester lane” wątki imigracyjne i kulturowe
Zakochałam się w tej smutnej, delikatnie snutej historii. Uważam, że jest świetnie napisana i oryginalna, ale najciekawszą i najbardziej złożoną postacią Wester lane” jest mimo wszystko ojciec, a nasze klubowe powieści koncentrują się wokół kobiet, dlatego polecam ją „tylko” tutaj.
