Czarnoskóra Emira pracuje jako opiekunka Briar, córki białej Alix. Przez nieporozumienie zostaje oskarżona o porwanie dziecka, a całą sytuację filmuje przypadkowy przechodzień. Incydent zostaje szybko wyjaśniony, ale uruchamia domino zdarzeń, które coraz bardziej komplikują życie Emiry i Alix. Próbując znaleźć najlepsze (dla siebie) rozwiązanie każda z nich dokonuje coraz mniej przemyślanych wyborów i decyzji.
„Ten dziwny wiek” to powieść na wskroś współczesna nie tylko w kontekście fabuły, ale również języka. Doskonale mi się ją czytało. chociaż nie polubiłam żadnej postaci (no może oprócz Briar). W nieoczywisty sposób porusza problem rasizmu, nierówności społecznej i wyborów, które podejmujemy u progu dorosłości. Miałam wrażenie, że żadna scena nie była tutaj przypadkowa, a każda sytuacja niosła konsekwencje. Zero lania wody i bardzo wyraziste postacie.
